چگونه با حمله قلبی در تنهایی مقابله کنیم؟

امروزه بیماری های قلبی بسیار شایع بوده و به هیچ وجه نباید دردهای قفسه سینه یا نیم تنه بالایی بدن را نادیده گرفت. این دردها که غالباً زمانی اتفاق می افتند که فرد تنهاست، می توانند علائمی از یک حمله قلبی باشند. بیشتر اوقات، افراد، علائم مربوط به دردهای حملات قلبی را به دردهای ماهیچه ای، معده درد، سوزش معده یا ضعف، مرتبط می کنند. بهتر است در این زمینه اطلاعات بیشتری داشته باشید. پس با فن تریکس همراه باشید.

شناخت علائم هشدار

1- ممکن است شما علائم حمله قلبی را داشته و به بیمارستان مراجعه کرده باشید.

پزشک ابتدا از شما سؤال می کند که سابقه بیماری قلبی دارید یا خیر. در صورتی که سابقه نداشته باشید، برای تشخیص حمله قلبی از روش هایی مانند گرفتن نوار قلب یا همان الکتروکاردیوگرام (EKG)، گوش دادن به صدای قلب و سی تی اسکن (CT scan) استفاده می کند. اگر پزشک این تست ها را تجویز نکرد بهتر است خودتان از او بخواهید. چرا که حمله قلبی، مسئله ی شوخی برداری نیست! برخی افراد گمان می کنند علائم حمله قلبی فقط دردهای شدید، تنفس سریع، احساس ضعف و بیماری یا غش و بیهوشی است. اما این گونه نیست. برخی دردهای کوچک در ناحیه دست ها، قفسه سینه یا معده نیز می تواند علائمی از حمله قلبی باشد.

2- علائم معمولی را نیز نادیده نگیرید.

رایج ترین و شایع ترین علامت حمله قلبی، احساس درد و تیرکشیدن در ناحیه قفسه سینه است. اما علائم دیگری نیز در این زمینه وجود دارند که بهتر است آنها را بدانید. این علائم عبارتند از:

• احساس درد در ناحیه مرکز قفسه سینه که شامل سنگینی، تنگی، فشار، تیر کشیدن، سوزش، بی حسی، سیری و گرفتگی است. هر کدام از این دردها ممکن است چند دقیقه طول بکشند و برطرف شوند و دوباره به سراغ فرد بیایند. این عمل ممکن است بارها و بارها تکرار شود.

• دردهای ناگهانی در نیم تنه بالایی بدن شامل بازوها، شانه چپ، پشت، گردن، فک یا معده.

• تنفس دشوار یا تنگی نفس

• عرق کردن یا عرق سرد

• احساس سیری و بی اشتهایی یا دیرهضمی

• حالت تهوع یا استفراغ

• احساس سرگیجه، سبک بودن سر یا ضعف

• خستگی های ناگهانی، ضعف ها، ضعف های شدید (به طوری که نتوانید حتی کارهای ساده را انجام دهید)، یا اضطراب شدید

• تندتپشی یا تاکی کاردی، یا نامنظم بودن ضربان قلب

---

برای مطالعه کامل متن چگونگی درمان تپش های نامنظم ضربان قلب به لینک زیر مراجعه کنید.

>>> درمان تپش های نامنظم قلب <<<

---

3- مراقب باشید؛ ممکن است علائم حمله قلبی در زنان کمی متفاوت باشد.

اگر چه زنان نیز غالباً دردهای قفسه سینه و دیگر علائم مربوط به حملات قلبی را تجربه می کنند، اما ممکن است علائم زیر را نیز داشته باشند.

• درد زیاد در بازو یا دست چپ

• خستگی غیر معمول برای چند روز

• اختلال در خواب

• احساس تپش قلب

• زنان، ممکن است یکی از این علائم یا علائم رایج حمله قلبی را بارها تجربه کنند. بیش از 78 درصد از زنانی که دچار حمله قلبی شده اند، این علائم را تجربه کرده اند.

4- هیچ گاه علائمتان را نادیده نگیرید.

اگر چه بیشتر افرادی که دچار حمله قلبی می شوند، احساس دردشان بسیار آنی و فوری بوده، اما برخی حمله های قلبی خیلی شدید نبوده و می توانند تا یک ساعت یا حتی بیشتر، ادامه یابند؛ این حمله های قلبی خفیف هم می توانند به همان اندازه ی حملات شدید، جدی باشند. بنابراین اگر هر یک از علائم ذکر شده را بیشتر از 5 دقیقه داشتید، حتماً به آنها اهمیت بدهید. برای این منظور:

• در همان ساعت اولیه بروز علائم ابتدایی، باید برای مقابله با حمله قلبی اقدام کنید. هر چه زمان بگذرد، ترمیم آسیب های وارده بر ماهیچه قلب، دشوارتر خواهد شد.

• برخی افراد فکر می کنند این علائم مربوط به بیماری ها یا مسائل دیگر است نه بیماری قلبی. برخی از آنها تصور می کنند چون جوان هستند امکان حمله قلبی در آنها اصلاً وجود ندارد. برخی از آنها هم فکر می کنند که دچار حمله قلبی شده اند. اما از اینکه نزد پزشک بروند و تشخیصشان اشتباه بوده باشد، غافل گیر می شوند.

انجام اقدامات لازم

1- زمانی که تنها هستید و احساس کردید که دچار حمله قلبی شده اید، سریعاً با اورژانس یا فوریت های پزشکی منطقه تماس بگیرید.

در چنین شرایطی قبل از تماس با هر فرد، عاقلانه ترین کار تماس با 115 می باشد. حتی اگر فکر می کنید که ممکن است آمدن اورژانس به محل زندگی شما کمی زمان بر باشد، می توانید با آنها تماس بگیرید و از آنها تا زمان آمدنشان، راهنمایی بخواهید.

2- پس از تماس با اورژانس، با فردی تماس بگیرید که بتواند خود را خیلی سریع، به شما برساند.

بودن یک فرد در کنار شما هنگام بروز حمله قلبی بسیار مهم است. زیرا ممکن است شما به طور ناگهانی دچار ایست قلبی (cardiac arrest) شوید. اگر این فرد با کمک های اولیه نیز آشنا باشد بهتر می تواند به شما کمک کند.

3- آسپرین بخورید.

بهتر است یک عدد قرص 325 میلی گرمی به فرم پوشش دار غیر روده ای (non-enteric coated) را در دهان گذاشته، بجوید و بعد قورت دهید. این کار اگر در 30 دقیقه اولِ بروز علائم، انجام شود، مؤثرتر خواهد بود.

• آسپرین پلاکت ها را مهار می کند؛ پلاکت ها، کلید اصلی تشکیل لخته های خونی هستند که این لخته ها سبب انسداد و گرفتگی عروق خونی می شوند. مصرف آسپرین، تشکیل لخته های خونی را به تأخیر می اندازد.

• در شرایط بروز حمله قلبی، نباید از قرص های دارای پوشش روده ای (enteric coated) استفاده کرد، چرا که سرعت باز شدن و آزاد شدن آنها، خیلی کند است.

• بهتر است آسپرین را بجوید و بعد قورت دهید. جویدن قرص سبب زودتر آزاد شدن مواد درون آن شده و این مواد سریعاً وارد معده و جریان خون می شوند.

• اگر دارویی مصرف می کنید که با آسپرین تداخل دارد یا اینکه دکترتان مصرف آسپرین را برای شما منع کرده است، از این روش استفاده نکنید و این مرحله را حذف نمایید.

4- هنگام بروز علائم حمله قلبی به هیچ وجه رانندگی نکنید.

اگر در خانه هستید منتظر اورژانس بمانید و اگر در حال رانندگی هستید ماشینتان را به کنار جاده هدایت کنید و سریعاً موقعیتتان را به اورژانس گزارش دهید. اگر به رانندگی خود ادامه دهید و دچار ایست قلبی شدید، وضعیت بسیار بدتر خواهد شد.

5- آرامش خود را حفظ کنید.

ترس و وحشت، بیشتر بر حمله قلبی دامن زده و آن را شدیدتر می کند. تا جایی که می توانید آرام بمانید تا ضربان قلبتان نرمال بماند و علائم، شدیدتر نشوند.

• برای آرام کردن خود، سعی کنید به خاطرات یا اتفاقات خوب فکر کرده یا به خودتان اطمینان دهید که همه چیز درست خواهد شد.

• یکی از راه های متعادل کردن ضربان قلب یا کاهش تپش قلب، شمارش ضربان است. البته سعی کنید این کار را در نهایت آرامش انجام دهید.

6- به پشت دراز بکشید و پاهایتان را بالا بیاورید.

این کار، دیافراگمتان را باز کرده، تنفس را راحت تر و اکسیژن رسانی به خون را افزایش می دهد.

• برای داشتن یک پوزیشن راحت تر، روی زمین دراز کشیده و پاهایتان را بالا برده و روی مبل یا بالش قرار دهید.

• اگر در موقعیتی هستید که نمی توانید دراز بکشید یا بنشینید (مثلاً در ترافیک هستید)، بهتر است روی یک شی بزرگ و ثابت تمرکز کرده تا بتوانید خود را تا زمان رسیدن فردی کنترل نمایید.

7- سعی کنید عمیق و آرام نفس بکشید.

شاید بنابر غریزه طبیعی، هنگام بروز حمله قلبی، سرعت نفس کشیدن بالا برود، اما بهترین راه برای اکسیژن رسانی کافی به خون و قلب، تنفس آرام و عمیق است.

• برای این کار، بهتر است در مقابل یک پنجره باز یا یک سیستم تهویه، دراز بکشید.

8- بهتر است سرفه نکنید.

برخی افراد معتقدند هنگام بروز حمله قلبی، سرفه کردن مانند ماساژ قلبی عمل می کند. اما هیچ تحقیقاتی این نتیجه را اثبات نکرده است. در برخی موارد، سرفه کردن حتی می تواند اوضاع را بدتر کند.

9- از خوردن و آشامیدن خودداری کنید.

البته، هنگام بروز حمله قلبی، احتمالاً آخرین چیزهایی که به ذهن شما می آید، خوردن و آشامیدن است. اما به هر حال وجود هر چیزی به غیر از آسپرین در سیستم بدن شما، درمان و مقابله را سخت تر خواهد کرد.

• هنگام بروز حمله قلبی، فقط می توانید برای بلع آسپرین، مقدار خیلی کمی آب بنوشید که اگر این کار را هم نکنید، بهتر است.

پیگیری

1- پس از رفع حمله قلبی، حتماً با یک پزشک متخصص صحبت کرده و از او بخواهید شما را در مورد کارهایی که باید و نباید در آینده انجام دهید، راهنمایی کند.

یک بار بروز حمله قلبی، احتمال بروز حملات بعدی را در آینده افزایش می دهد. از پزشک خود درباره رژیم غذایی، ورزش های مناسب و سبک زندگی، در این باره سوال کنید.

• پزشکان برای درمان بیماری های قلبی و جلوگیری از حملات قلبی بعدی، داروهای خاصی نظیر نیتروگلیسرین (Nitroglycerin) تجویز می کنند.

• نیتروگلیسرین، به باز شدن رگ های خونی و کاهش فشار روی شریان ها، کمک می کند.

• مهارکننده های بتا (Beta blockers)، هورمون هایی که باعث ایجاد پاسخ های تنشی و استرسی ماهیچه قلب و محیط اطراف آن می شوند را مهار می کنند.

• رقیق کننده های خون، احتمال لخته شدن خون را کاهش می دهند.

2- از یک سیستم واکنش اضطراری شخصی یا PERS استفاده کنید.

PERS، یک قطعه الکترونیکی است که روی گردن یا درون لباستان قرار داده می شود تا هنگام بروز حمله قلبی، به ویژه زمانی که امکان برقراری تماس با اورژانس را ندارید، می توانید آن را فعال کنید. البته حتی اگر PERS در دسترستان بود و امکان تماس با 115 نیز فراهم بود، ابتدا با 115 تماس بگیرید.

3- بهتر است فهرستی از داروهای مصرفی، دوز مصرفی و زمان مصرف آنها تهیه کرده و آن را درون کیف پول خود قرار دهید تا همیشه همراهتان باشد.

این کار، برای پزشک یا پرستاری که اقدام به درمان شما می کند، بسیار کمک کننده است.

• حتی می توانید لیستی از شماره تماس پزشک متخصص خود و اعضای خانوادتان را به همراه داشته باشید.