دوچرخه های اسپرت هیبریدی چگونه کار می کنند؟

عملکرد دوچرخه های اسپرت هیبریدی

بیشتر نمونه های اولیه ی تولید شده وسایل نقلیه و اتومبیل ها، مانند سفینه های فضاییِ های-گلس (high-gloss)، فانتزی و لوکس هستند که البته در بیشتر مواقع هدف واقعی تولید کننده های آن ها تولید نیست. با این حال، برخی نمونه های اولیه ی وسایل نقلیه نیز برای کاربردهای شهری، طراحی و در نظر گرفته شده اند. به عنوان یکی از این نمونه ها می توان به دوچرخه اسپرت هیبریدی یا HSB اشاره کرد. این دوچرخه توسط یک دانش آموز ساخته شد که به عنوان نمونه ی اولیه ی یک دوچرخه اسپرت هیبریدی، بد نبود. دوچرخه های هیبریدی ویژگی های بسیاری از وسایل نقلیه ی دیگر را با یک سری تفاوت هایی دارا می باشند.

دوچرخه های هیبریدی، ترکیبی از دو منبع قدرت می باشند: که اولین منبع قدرت با استفاده از نیروی انسان و در قالب رکاب یا پدال، و دومین منبع در قالب یک موتور الکتریکی یا موتورِ گازی (که معمولاً سوخت آن با بنزین است) می باشد.

ابتدا، دوچرخه های هیبریدی به صورت گازی عرضه شدند. دوچرخه های هیبریدی گازی، همان دوچرخه های سنتی بودند که با اضافه شدن چند مورد به آنها تغییر یافتند.

هر چه دوچرخه های هیبریدی رو به نوسازی و پیشرفت صعود می کنند، از نظر قیمت گران تر و سیستم داخلی آنها الکتریکی تر می شود. این دوچرخه های مدرن، برای کاهش آلودگی به ویژه برای مکان هایی که تردد وسایل نقلیه و آلودگی هوا زیاد است، مناسب است. دوچرخه های هیبریدی دو نوع اصلی دارند: نوع اول با موتور الکتریکی است که در مواقع نیاز به قدرت اضافی، به صورت خودکار روشن می شود. برای مثال، دوچرخه سواری را در نظر بگیرید که می خواهد از یک تپه بالا رود و سپس از سرازیری تپه پایین بیاید. زمانی که دوچرخه سوار به تپه می رسد، این نوع از موتور به طور خودکار، روشن شده و پس از رسیدن به سرازیری خاموش می گردد. نوعِ دیگر این دوچرخه ها دارای نوع دیگری از موتورهای الکتریکی هستند که دوچرخه سوار در مواقع لازم آن را به صورت دستی روشن و خاموش می کند.

همه ی دوچرخه های اسپرت هیبریدی یا حداقل آخرین نمونه های سال 2013، از نوع دستیِ سیستم های الکتریکی-هیبریدی استفاده کرده اند. موضوعی که سبب می شود این دوچرخه ها مانند یک ماشین جالب به نظر برسند، اضافه کردن بنزین به سیستم آنها است. اما بنزین، منبعی آلوده کننده، گران و تجدیدناپذیر می باشد.

دوچرخه های اسپرت هیبریدی، اگر چه که بنزین می سوزانند اما رکاب کمکی هم دارند و جهش شگرفی در کاهش آلودگی ها و گازهای گلخانه ای ایجاد کرده اند.

این دوچرخه ها دوستدار محیط زیست هستند.

اَشکال دیگری از موتورسیکلت های هیبریدی طراحی شده اند که آنها نیز با دو منبع قدرت کار می کنند؛ انسان و موتور الکتریکی، گاز و الکتریک.

در مورد دوچرخه های اسپرت هیبریدی، بیشتر بدانید.

معمولاً موتور احتراق داخلی HSBها، به عنوان منبع انرژی پاک به شمار نمی روند. زیرا سوخت مصرف می کنند، اما چیزی که آنها را در برابر موتورهای الکتریکی برتر می کند، قدرت بسیار بالای آنها است.

دوچرخه های اسپرت هیبریدی، از سیستم های هیبریدیِ گذشته، فاصله گرفته اند، از این نظر که به جای دو منبع انرژی از سه منبع انرژیِ انسان، برق و گاز استفاده می کنند. در این دوچرخه ها، به دلیل وجود سه منبع انرژی اشاره شده، قدرت و سرعت بیشتر بوده و مسافت بیشتری را می توان با آنها پیمود.

دوچرخه های اسپرت هیبریدی نیز مانند دوچرخه های هیبریدیِ با منبع قدرت انسان-برق، می توانند برای مسافرت های درون شهری و سریع، به جای ماشین استفاده شوند و در واقع جایگزین ماشین باشند. اما HSBها، برخلاف سیستم های انسان-برق، می توانند جایگزین ماشین حتی در مسیرهای طولانی تر و جاده های شلوغ شوند، چرا که شما به راحتی می توانید دوچرخه را مدیریت کنید.

دوچرخه های هیبریدی نوع tri-hybrid، دارای قابلیت هایی هستند که آنها را حتی از موتورسیکلت های هیبریدی نیز پیشرفته تر کرده اند.

دوچرخه سوارانِ HSB برای مسیرهای طولانی تر می توانند یکی از دو موتور الکتریکی یا گازی را انتخاب کنند که فعال و غیرفعال کردن هر کدام از آنها به صورت دستی و با دسته های فرمان دوچرخه کنترل می شوند. از مارس سال 2013 به بعد، موتورهای الکتریکی دوچرخه های HSB، با توان 1000 وات، روی قسمت توپی (مرکز دوچرخه) چرخ عقب سوار شده و باتری که آن را شارژ می کند، روی توپی چرخ جلویی دوچرخه نصب شده است.

موتور گازی HSB، چهار زمانه با سیلندر 110 سانتی متر مکعبی بوده که نزدیک رکاب (پدال) و در قسمت زیرین قاب دوچرخه نصب شده است تا بتواند به پایین آوردن مرکز ثقل کمک کند.

در دوچرخه های اسپرت هیبریدی، تنها جزئی که نسبتاً سنگین است، مخزن گاز یا بنزین بوده که در قسمت بالا و بین فرمان و صندلی دوچرخه قرار گرفته است.

طراحی دوچرخه های اسپرت هیبریدی به گونه ای بوده که روی توزیع وزن در سراسر دوچرخه، تمرکز زیادی داشته است. به این صورت که بیشتر قطعات سنگینِ آن، در قسمت زیرین دوچرخه قرار گرفته اند. این طراحی به کاهش مرکز ثقل دوچرخه و در نهایت به افزایش سرعت آن نسبت به دوچرخه های سنتی، کمک خواهد کرد. وزن دوچرخه های اسپرت هیبریدی 70 کیلوگرم بوده در حالی که وزن دوچرخه های اسپرت معمولی حدود 225 کیلوگرم می باشد. حداکثر سرعت HSBها، 112 کیلومتر بر ساعت گزارش شده که با میانگین سرعت اسکوتر گازی که تنها منبع قدرت آن گاز (بنزین) است، قابل مقایسه بوده و سریع تر از آنها است.

اما آیا کسی در مورد قوانین و ضوابط استفاده از دوچرخه های اسپرت هیبریدی چیزی می داند؟! صحبت در این زمینه بسیار سخت است. فقط این را بدانید که دوچرخه های هیبریدی، رویکردی نوآورانه در صنعت حمل و نقل و کاهش آلودگی های زیست محیطی دارند و در هر صورت، آیین نامه های ترافیکی باید به گونه ای تنظیم شوند که استفاده از آنها، آزاد باشد.

از اوایل سال 2013، مخترع دوچرخه اسپرت هیبریدی، Tomas Bubilek، منتظر است تا واکنش ها و استقبال سرمایه گذاران را از این اختراع ببیند. توماس می گوید: نسل بعدی HBSها، احتمالاً دنده ای خواهند بود.

فن تریکس در لینک زیر شما را راهنمایی می کند تا بتوانید دوچرخه متناسب با سایز خود خریداری کنید.

>>> راهنمای خرید و تنظیم دوچرخه متناسب با سایز خود <<<

دیدگاه نامه فن تریکس (کلیک کنید)

* وارد بحث شوید و دیدگاه هایتان را به اشتراک بگذارید.
* پس از تایید دیدگاه، ارسال پاسخ توسط دیگران، و یا ثبت دیدگاه جدید توسط سایر کاربران در مطالب مورد علاقه خود، ایمیل اطلاع رسانی دریافت کنید.
* با دریافت لایک از سایر کاربران دیدگاه خود را به جایگاه های بالاتر برسانید.
* با ثبت دیدگاه سازنده و مفید، نظر نویسنده مطلب را جهت پین کردن دیدگاهتان جلب کنید.
* تنها با آموزش و یادگیری می توان آینده را ساخت. پس اگر مطلب یا دیدگاه مفیدی در رابطه با این مقاله دارید، حتما در قسمت دیدگاه ها با دوستان خود در میان بگذارید.

سلب مسئولیت! مقالات مربوط به بخش سلامتی، پزشکی، زیبایی، روانشناسی، تناسب اندام و ... تنها برای آموزش و افزایش اطلاعات کاربران فارسی زبان گرد آوری شده و صرفا جنبه اطلاع رسانی دارند و مسئولیت صحت توصیه های نقل شده در مطالب بر عهده تیم فن تریکس نمی باشد. اطلاعات بیشتر