علائم، پیشگیری و درمان خانگی عفونت کرم قلابدار Hookworms
کرم های قلابدار نوعی از کرم های انگلی هستند که تاکنون حدود 800 میلیون نفر در سراسر جهان را آلوده کرده اند. اگر چه ممکن است این عفونت در برخی افراد علائم کمی داشته و یا اصلاً بدون علائم و نشانه باشد، اما کرم قلابی می تواند در رشد فیزیکی، ذهنی و شناختی کودکان دخالت کرده و تاثیر سوء بگذارد. خوشبختانه این عفونت کاملاً درمان می شود و با راه های زیادی می توان از بروز دوباره ی آن پیشگیری کرد. با این حال بلافاصله بعد از این که متوجه عفونت کرم قلابدار شدید به پزشک مراجعه کنید.
برای تشخیص علائم این بیماری
1- مکان هایی که خطر ابتلا به عفونت وجود دارد را بشناسید.
کرم های قلابی معمولاً در کشورهای آسیایی، صحرای آفریقا و آمریکای لاتین شایع هستند. مردم مناطقی که از نظر بهداشتی ضعیف بوده، آب سالمی ندارند و لوله کشی و فاضلاب آن ها نیز چندان استاندارد نیست، در معرض خطر ابتلا به این عفونت می باشند. این کرم ها در خاک زندگی می کنند و برای دسترسی به اکسیژن به سطح خاک می آیند. تماس انسان با خاک هایی که دارای کرم قلابدار است، مثل پابرهنه راه رفتن یا دست زدن و حمام آفتاب گرفتن روی شن های دارای این نوع کرم، خطر ابتلا به عفونت را افزایش می دهد. زیرا این کرم ها، مناطق شنی دارای رطوبت را دوست دارند.
2- تماس با کرم قلابدار
سه راه برای تماس با این کرم ها وجود دارد. از طریق شکاف ها و بریدگی های پوست، بلعیدن و به ندرت شیر مادر. اکثراً این عفونت از طریق پاها منتقل می شود، اما جاهای دیگر بدن نیز مستعد انتقال هستند.
– خوردن محصولاتی که در این مناطق تولید شده یا تماس با حیوانات خانگی نیز می تواند این بیماری را انتقال دهد.
3- خارش همراه با حرکت کرم ها در زیر پوست
هنگام ورود کرم ها، بدن دچار خارشی محسوس و جدی می شود و می توان به راحتی حرکت کرم ها در زیر پوست را مشاهده کرد.
4- گلو درد و سرفه ی خفیف
هنگامی که کرم های قلابی وارد بدن می شوند راه خود را در جریان خون پیدا می کنند. هنگامی که به ریه ها می رسند به داخل کیسه های هوا در اطراف ریه نفوذ می کنند و باعث التهاب می گردند. این امر ممکن است منجر به سرفه خفیف یا گلو درد شود. لاروها در شکم نیز وول می خورند. پس شکم درد خفیفی نیز ممکن است رخ دهد.
امکان دارد علائم زیر نیز اتفاق بیفتد:
خستگی
سردرد
سرفه همراه با خون
5- علائم کم خونی
کرم هایی که از طریق بلعیدن وارد بدن می شوند خود را به روده کوچک رسانده و با دندانهایشان به دیواره ی آن متصل می شوند. از پروتئین ها تغذیه کرده و باعث از دست رفتن خون می شوند. این کرم ها اگر در روده باقی مانده و رشد کنند، باعث کم خونی و سوء تغذیه می گردند.
علائم کم خونی عبارت اند از:
ضعف
پوست رنگ پریده
ضربان قلب سریع یا نامنظم
تنگی نفس
درد قفسه سینه
علائم سرماخوردگی
دست و پای سرد
سردرد
6- درد شکم
همان طور که گفته شد کرم ها به روده رفته و در آن وول می خورند و به دیواره ی روده می چسبند. بنابراین مشکلات گوارشی دور از انتظار نیست. مخصوصاً بعد از غذا خوردن. از آنجایی که کرم قلابدار بارها و بارها دیواره ی روده را گاز می گیرد، درد آن مانند گزیدگی زنبور حس می شود. دیگر مشکلات گوارشی نیز می تواند اسهال، بی اشتهایی و کاهش وزن باشد.
7- دقت داشته باشید که برخی بیماران هیچ علائمی ندارند.
پدیدار شدن علائم بسته به میزان کرم های موجود در بدن دارد. اگر 100 تا 500 کرم در بدنتان باشد علائم یا خفیف است یا وجود ندارد.
درمان عفونت کرم قلابدار
1- داروهای ضد کرم یا anthelmintic بخورید.
انواع مختلف کرم ها عفونت های مختلفی را به وجود می آورند و توصیه می شود در مرحله اول پزشک، بیمار را معالجه کند. اما این نوع داروها با همه ی انواع انگل های روده نیز مبارزه می کنند.
– داروی Albendazole با دوز 400 بهترین داروی شناخته شده برای مبارزه با انگل هاست. روزی دو بار آن را مصرف کنید(حتما با پزشک مشورت کنید).
2- پوستتان را نخارانید.
خارش به دلیل حرکت کرم ها در زیر پوستتان اتفاق می افتد. اگر پوستتان را بخارانید ممکن است کرم ها به زیر ناخن ها رفته سپس همراه با غذا بلعیده شوند و به روده بروند. همچنین خارش، احتمال عفونت باکتریایی پوست را افزایش می دهد. برای درمان خارش لباس های پوشیده بپوشید تا دست هایتان به سمت پوست و خارش آن ها نرود.
3- غذاهای سرشار از آهن خورده و آهن درمانی کنید.
به دلیل این که این کرم ها باعث کم خونی می شوند، حتماً آهن از دست رفته را جبران کنید. گوشت قرمز، نان و غلات غنی شده از آهن، نخود فرنگی، عدس، لوبیا، سویا، میوه های خشک مثل آلو، کشمش و زردآلو و همچنین سبزی های تیره ی فراوانی مصرف کنید.
4- به پزشک مراجعه کنید.
اگر تعداد کرم های بدن زیاد بوده و بیماری حاد باشد، حتماً باید آزمایشاتی گرفته شده و درمان دارویی صورت گیرد. درمان دارویی این عفونت بسیار اهمیت دارد و معمولاً تا 6 هفته باید دارو مصرف شود. بنابراین در کنار مراقبت هایی که در منزل انجام می دهید، حتماً به پزشک مراجعه کرده و عفونت را اصولی درمان کنید.
برای جلوگیری از بازگشت مجدد بیماری
1- دست هایتان را دائماً بشویید.
2- همیشه با کفش بوده و هیچگاه پا برهنه قدم نزنید.
3- اگر حیوان خانگی دارید، چکاپ منظم او توسط دامپزشک را فراموش نکنید.
ممکن است بدن حیوان آلوده به کرم بوده و به شما انتقال دهد. پزشک با بررسی نمونه ی آزمایش حیوان آن را یافته و اگر لازم باشد درمان می کند.
4- هرگز اجازه ندهید حیوان خانگی دهانتان را بلیسد.
اگر حیوان مبتلا به بیماری باشد به راحتی آن را به شما منتقل می کند.
5- مدفوع حیوانات را فوراً و بدون دست زدن از بین ببرید.
حتی اگر مطمئن هستید که حیوان سالم است، احتیاط کنید.
6- مطمئن شوید آبی که برای حمام، آشامیدن و پخت و پز استفاده می کنید، کاملاً سالم و استریل است.
در صورتی هم که مطمئن نیستید، حتماً آب را قبل از استفاده بجوشانید، اجازه دهید خنک شده و سپس استفاده کنید. همچنین غذاهایتان را نیز کامل بپزید.
* وارد بحث شوید و دیدگاه هایتان را به اشتراک بگذارید.
* پس از تایید دیدگاه، ارسال پاسخ توسط دیگران، و یا ثبت دیدگاه جدید توسط سایر کاربران در مطالب مورد علاقه خود، ایمیل اطلاع رسانی دریافت کنید.
* با دریافت لایک از سایر کاربران دیدگاه خود را به جایگاه های بالاتر برسانید.
* با ثبت دیدگاه سازنده و مفید، نظر نویسنده مطلب را جهت پین کردن دیدگاهتان جلب کنید.
* تنها با آموزش و یادگیری می توان آینده را ساخت. پس اگر مطلب یا دیدگاه مفیدی در رابطه با این مقاله دارید، حتما در قسمت دیدگاه ها با دوستان خود در میان بگذارید.