چگونه تصمیم به بچه دار شدن بگیریم؟
بسیاری از افراد معتقدند که بچه نمک زندگی بوده و عمیقاً زندگیشان را شیرین کرده و تاثیر مثبتی بر زندگی و روابط آن ها می گذارد. بعضی نیز به عکس، فکر می کنند بچه دار بودن مایه ی دردسر والدین است. تصمیم به بچه دار شدن یکی از مهم ترین انتخاب های زندگی زوجین است. هیچ اجباری برای بچه دار شدن و نشدن وجود ندارد و تنها فکر کردن به شرایط زندگی و روحی خود و همسرتان و وجود آمادگی از نظر مادی و معنوی بزرگ ترین معیار برای این تصمیم است.
انگیزه ی خود از بچه دار شدن را مورد سؤال قرار دهید.
1- تعهد نسبت به فرزند را در نظر بگیرید.
بسیاری از عوامل بیولوژیک و فرهنگی ممکن است شما را به سمت بچه دار شدن سوق دهد. اما قبل از تن دادن به این عوامل و فشارها باید در نظر داشته باشید که آیا توانایی مراقبت و از هر نظر حمایت از فرزندتان را از امروز تا 20 سال آینده دارید یا خیر. درک توانایی حمایت مادی و معنوی در فردای کودک بسیار مهم تر از طفولیت وی است.
همچنین سلامت روحی و میزان شادی پدر و مادر در سلامت کودک بسیار تأثیر گذار است. پس قبل از هر چیزی ابتدا باید خودتان به یک حدی از سلامت روحی رسیده باشید. به گونه ای که بتوانید در کنار مشکلاتتان جایی برای شادی و نشاط و محیطی پویا برای پرورش یک کودک داشته باشید. بودن فرزند در کوهی از تنش ها و مشکلات و محیطی عاری از هرگونه نشاط و شادی بزرگترین ضربه را به آینده ی وی وارد می کند.
2- اتفاق های کنونی زندگیتان را ارزیابی کنید.
بعضی از زوج ها دوست دارند بعد از اتفاق بزرگی در زندگی یا حتی در طی وقوع آن اتفاق، تصمیم به بچه دار شدن بگیرند. این اتفاقات را ارزیابی کنید که آیا واقعاً انگیزه ی کافی را برای بچه دار شدن به شما می دهند یا خیر و بعد تمام جوانب آن را بسنجید.
مثلاً بعضی از زوج ها معتقدند داشتن فرزند می تواند رابطه ی آسیب دیده بین آن ها را بهبود بخشد درحالی که هیچ تضمینی به بهبود رابطه طرفین وجود ندارد. چرا که فشاری که وجود بچه به زوجین وارد می کند ممکن است مشکلات روحی را دوچندان کند.
بعضی نیز مثلاً بعد از گذراندن یک بیماری سخت دوست دارند تنوعی ایجاد شده و بچه دار شوند. این اصلاً بد نیست اما در تصمیم گیری عجله نکنید و همه ی جوانب را بسنجید که آیا با شرایط فعلیتان می توانید تا پایان عمر فرزندی را همراهی کنید یا خیر.
بعضی نیز فکر می کنند بچه دار شدن قدم بعدی ازدواج بوده و نیاز به هیچ آمادگی ندارد. این زوج ها باید بیش از هر زوج دیگری در مورد بچه دار شدن مطالعه کنند، چرا که انجام هر کاری بدون حساب و کتاب واقعاً نتیجه ی خوبی نخواهد داشت.
3- بچه دار نشدن را نیز ارزیابی کنید.
با همه این توضیحات باید به بچه دار نشدن هم فکر کنید. هیچگاه اجازه ندهید عواملی مانند علاقه نداشتن به بچه یا کار کردن در بیرون از خانه و یا عواملی مشابه این، بر روی تصمیم به بچه دار نشدن شما تأثیر گذارد. شما باید برای زندگیتان ارزش قائل شوید و فقط لحظه ای را در آینده تصور کنید که شرایطتتان در کار، اجتماع و زندگی روزانه بدون بچه چگونه خواهد بود. از خود بپرسید آیا همه ی اطرافیانم همان حسی را به من می دهند که موجودی از وجود خودم می دهد؟ پس هم باید به بچه دار نشدن فکر کنید و همه ی جوانب را بسنجید و هم به بچه دار شدن.
4- فشار اطرافیان را بررسی کنید.
اگر کسانی از اطرافیانتان شما را برای بچه دار شدن تحت فشار قرار داده اند به هیچ وجه در چنین شرایطی اقدام به این کار نکنید. آن ها تا پایان عمر در کنارتان نبوده، از شما و شرایطتتان آگاهی ندارند و از بچه شما تا پایان عمرشان پشتیبانی نمی کنند. در نظر داشته باشید که تا پایان عمر فقط خودتان هستید و فرزندتان. پس تنها زمانی دست به این کار بزنید که خودتان را از هر نظر آماده کرده و همه ی جوانب را سنجیده اید.
5- چکاپ شوید.
قبل از اقدام به بارداری باید هر دو زوجین چکاپ شوند. متأسفانه بسیاری از افراد یا اصلاً چکاپ نمی شوند یا فکر می کنند فقط مادر کودک باید چکاپ شود که بسیار اشتباه است. کودک محصول مشترک مادر و پدر است. پس بیماری و یا مثلاً اعتیاد پدر هم می تواند مستقیماً روی کودک اثر بگذارد. بنابراین هردوی آن ها باید مورد بررسی پزشک قرار گیرند.
6- حساب بانکیتان را چک کنید.
در نظر بگیرید که از نظر مالی باید تا حدودی فرزند خود را تأمین کنید. مقصود ما اصلاً این نیست که تمامی هزینه های کودک خود را تا پایان عمر در حسابتان ذخیره داشته باشید. اما باید به خودتان ببینید که می توانید تا حدودی نیازهای مالی فرزند خود را تأمین کنید.
با همسرتان صحبت کنید.
1- سوال از همسر
پدر و مادر هر دو به یک اندازه در سرنوشت و تمامی مراحل رشد کودک نقش دارند. پس تصمیم به بچه دار شدن باید با رضایت کامل هر دو طرف باشد. هیچگاه به اصرا تنها یک طرف اقدام به بچه دار شدن نکنید. سعی کنید با هم صحبت کرده و جوانب و دلایلتان را با همدیگر سنجیده و یکدیگر را قانع کنید نه این که نظر خود را تحمیل کنید.
2- در مورد پرورش فرزند به توافق برسید.
زمانی که هر دو تصمیم به بچه دار شدن داشتید سعی کنید تمام اهداف، انگیزه ها و برنامه ریزی های خود را در مورد کودک خود به اشتراک بگذارید. به همدیگر احترام گذاشته و درک کنید که بچه متعلق به هر دو می باشد.
3- با مشاور خانواده مشورت کنید.
با توجه به تجربه ای که یک مشاور دارد، می تواند بسیاری از نگرانی هایتان را برطرف کند. خصوصاً اگر بچه ی اولتان باشد. مشاور بسیاری از مهارت ها را به شما می آموزد که در پرورش و تربیت کردن فرزند بسیار به کارتان می آید. همچنین می تواند فرصتی باشد تا ابتدا خودتان و روابطتان عالی شده و بتوانید رابطه ای مناسب و عالی با فرزند برقرار کنید. سعی کنید تمام جزئیات زندگی و افکارتان را با وی در میان گذاشته تا بتواند به بهترین شکل ممکن شما را راهنمایی کند. لطفاً هیچگاه این گزینه را از دست ندهید. چرا که راهنمایی های وی بسیار در پرورش فرزندی صالح تأثیر دارد.
فن تریکس مطالعه مقاله زیر را به شما توصیه می کند.
>>> چگونه در دوران شیردهی و بدون وجود پریودی باردار شویم؟ <<<
دیدگاه نامه فن تریکس (کلیک کنید)
* وارد بحث شوید و دیدگاه هایتان را به اشتراک بگذارید.
* پس از تایید دیدگاه، ارسال پاسخ توسط دیگران، و یا ثبت دیدگاه جدید توسط سایر کاربران در مطالب مورد علاقه خود، ایمیل اطلاع رسانی دریافت کنید.
* با دریافت لایک از سایر کاربران دیدگاه خود را به جایگاه های بالاتر برسانید.
* با ثبت دیدگاه سازنده و مفید، نظر نویسنده مطلب را جهت پین کردن دیدگاهتان جلب کنید.
* تنها با آموزش و یادگیری می توان آینده را ساخت. پس اگر مطلب یا دیدگاه مفیدی در رابطه با این مقاله دارید، حتما در قسمت دیدگاه ها با دوستان خود در میان بگذارید.
سلب مسئولیت!
مقالات مربوط به بخش سلامتی، پزشکی، زیبایی، روانشناسی، تناسب اندام و ... تنها برای آموزش و افزایش اطلاعات کاربران فارسی زبان گرد آوری شده و صرفا جنبه اطلاع رسانی دارند و مسئولیت صحت توصیه های نقل شده در مطالب بر عهده تیم فن تریکس نمی باشد.
اطلاعات بیشتر
