سلامت

راه های درمان التهاب مثانه یا سیستیت Cystitis

سیستیت نوعی بیماری التهابیِ مربوط به مثانه بوده که توسط باکتری های عفونی ایجاد می شود. از نام های دیگر آن، بیماری عفونت مثانه یا عفونت مجاری ادراری نیز می باشد. اگر چه هم مردان و هم زنان ممکن است به سیستیت مبتلا شوند، اما درصد زنانِ مبتلا به این نوع التهاب ، بیشتر است. اگر بیماری سیستیت درمان نشود، مثانه را بسیار دردناک کرده و فرد احساس سوزش شدیدی در این قسمت خواهد کرد. در این شرایط، باکتری های موجود در مثانه تکثیر شده و در نهایت منجر به بیماری ها یا خطرات جدی برای کلیه ها می شوند. با توجه به علائم اولیه این بیماری و درمان سریع آن، می توانید از شرِ باکتریِ ایجاد کننده سیستیت خلاص شوید. پیشنهاد می کنیم مطالب زیر را حتماً بخوانید.

درمان سریع علائم سیستیت

1- علائم سیستیت را بشناسید.

رایج ترین علائم مربوط به سیستیت عبارتند از:

• تکرر ادرار، حتی زمانی که مثانه شما خالی است.
• احساس درد و سوزش در حین ادرار کردن
• ادرارِ کم
• ادرار تیره و خیلی بودار
• احساس فشار در قسمت های پایینی شکم و درد در ناحیه لگن
• تب با درجه کم
• وجود مقدار کمی خون در ادرار
• این بیماری در کودکان ممکن است با علائمی نظیر کج خلقی، کم اشتهایی و … خود را نشان دهد.

1 درمان بیماری سیستیت

2- به پزشک مراجعه کنید و علائم را برای او توضیح دهید.

با پزشک خود مشورت کرده و سریعاً درمان را شروع کنید تا تمام علائم برطرف شده و خیلی زود بهبود یابید.

3- برای کاهش درد از قرص استامینوفن یا داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) استفاده کنید.

در بعضی مواقع، سیستیت موجب درد در ناحیه لگن یا شکم و تب در فرد می شود. اگر شما نیز این علائم را داشتید می توانید از داروهای NSAID که نیازی به نسخه پزشک ندارد استفاده کنید. رایج ترین داروهای NSAID شامل ایبوپروفن (معروف ترین برندهای آن ادویل (Advil) و مورتین آی بی (Motrin IB) است) و ناپروکسن سدیم (آلو (Aleve)) می باشند. می توانید از استامینوفن (تیلنول) نیز استفاده کنید. البته استامینوفن داروی ضد التهابی نمی باشد اما می تواند به عنوان مسکن عمل کرده و درد و تب را تسکین دهد.

• اگر از این داروها استفاده می کنید، حتماً مراقب مقدار آنها باشید و هرگز این داروها را به مقدار زیاد استفاده نکنید. به یاد داشته باشید که استفاده زیاد از داروهای مسکن OTC (داروهای بدون نسخه) می تواند سبب بروز مشکلات جدی و خطرناکی در فرد گردد.

• اگر علائمی مانند درد در ناحیه پهلو یا شکم، تب و لرز و یا حالت تهوع و استفراغ داشتید، سریعاً به پزشک مراجعه کنید. ممکن است مبتلا به عفونت شده باشید که در این صورت باید فوراً درمان شوید.

4- آنتی بیوتیک استفاده کنید.

ممکن است پزشک از شما نمونه ادرار بگیرد و آن را آزمایش کرده تا از عفونت ادراری مطمئن شود. معروف ترین باکتری هایی که سبب بروز سیستیت می شود اشرشیا کُلی یا ای کُلی (Escherichia coli یا E.col) نام دارند.

• زمانی که پزشک برای شما آنتی بوتیک تجویز کرد، آن را با دقت و به موقع مصرف و دوره درمان آن را کامل کنید. زیرا با این کار، بیماری شما کاملاً درمان شده و هیچ نگرانی بابت برگشتِ علائم بیماری نخواهید داشت.

• هرگز به صورت خودسرانه از داروهای گیاهی استفاده نکنید. در صورت تشخیص پزشک باید آنتی بیوتیک مصرف شود. در صورتی که تمایل به استفاده از داروهای گیاهی داشتید قبل از آن حتماً با پزشک خود مشورت کنید.

5- از داروهای ضد درد ادرار استفاده کنید.

بسته به شدت سیستیت، پزشک استفاده از داروهای مسکن یا ضد درد ادراری را به شما پیشنهاد داده و یا تجویز می کند. این داروها موجب کاهش درد در هنگام ادرار کردن می شوند. رایج ترینِ این داروها، فنازوپیریدین نام دارد. حتی اگر پزشک برای شما مسکن نیز تجویز کرد، شما باید آنتی بیوتیک مصرف کنید.

6- آب فراوان بنوشید.

روزانه آب زیاد بنوشید. با این کار، سبب خروجِ باکتری های ایجاد کننده التهاب ، از مجاری ادراری و مثانه می شوید.

• بنابر انجمن علمی پزشکان، مقدار مایعات توصیه شده روزانه برای مردان چیزی حدود 13 لیوان (3 لیتر) و برای زنان نوشیدن روزانه 9 لیوان (2.2 لیتر) توصیه شده است. اگر شما هم عفونت یا التهاب مثانه دارید حتماً از مایعات بیشتری استفاده کنید.

7- از آبِ میوه کرنبری استفاده کنید.

در نوشیدنی های روزانه خود، حتماً آب کرنبری را نیز جای دهید. آبِ این میوه به دلیل خاصیت اسیدی، محیط مثانه را کمی اسیدی کرده و باکتری های آن را کاهش می دهد.

• موادی مانند آسکوربیک اسید یا ویتامین C به دلیل خاصیت اسیدی نیز به روند درمان کمک می کنند. محیط اسیدی، شرایط زندگی و تکثیر را برای باکتری ای کلی، سخت تر می کند.

8- از نوشیدن مایعاتِ حاوی شکر و مواد محرک، پرهیز کنید.

نوشیدنی هایی مانند چای و قهوه به دلیل داشتن کافئین موجب تحریک پوشش مثانه می شوند. در نتیجه باکتری ای کلی، خود را به پوشش مثانه رسانده و سبب احساس درد و سوزش در این ناحیه می شود. پرهیز از نوشیدن مایعاتی که سبب تحریک پوشش مثانه می شوند، به بهبودی فرد مبتلا به سیستیت کمک می کند.

• نوشیدن مایعات با شکر زیاد مانند نوشابه ها و آبمیوه های صنعتی، سبب اضافه شدن شکر به مایعات ادراری می شود. شکر یک ماده غذایی بسیار مناسب برای رشد و تکثیر باکتری ها است. بنابراین، با افزایش این ماده در مثانه، شرایط رشد باکتری ها فراهم شده و التهابات مثانه ، بیشتر می شود. پس بهتر است از نوشیدن مایعات حاوی شکرِ زیاد، جداً خودداری کنید تا به نتیجه دلخواه رسیده و زودتر بهبود یابید.

• همانطور که گفته شد، اگر علائم سیستیت دارید، بهترین گزینه برای شما، نوشیدن آب زیاد و آبِ میوه کرنبری است.

9- تا زمان بهبودی کامل، بهتر است رابطه جنسی نداشته باشید.

پژوهش ها نشان داده اند که رابطه جنسی می تواند سیستیت را تشدید کند. اگر هم رابطه جنسی داشتید، بهتر است حفاظت شده باشد تا عفونت را وخیم تر نکند.

در حین درمان التهاب مثانه از بروز مشکلات بعدی جلوگیری کنید.

1- بهداشت را رعایت کنید.

اگر چندین بار به سیستیت یا عفونت مثانه دچار شده اید، بهتر است به جای حمام های طولانی، دوش بگیرید.

• بهتر است زنان پس از مدفوع کردن، خود را از جلو به عقب بشویند. اگر شستشو از عقب به جلو انجام گیرد، باکتری های مدفوع به مجرای ادراری رسیده و وارد مثانه می شوند. بنابراین، هیچ وقت این اشتباه را انجام ندهید. این راه را به کودکان خود نیز آموزش دهید.

2- هرگز ادرار خود را نگه ندارید.

در روز چند بار به دستشویی بروید و ادرار خود را به ویژه برای طولانی مدت، نگه ندارید. با رفتن به دستشویی، مثانه مرتباً تخلیه شده و امکان خروج باکتری ها به وجود می آید.

2 درمان بیماری سیستیت

3- اگر رابطه جنسی داشتید، پیش و پس از آن حتماً ادرارتان را تخلیه کنید.

با این کار اگر در طول رابطه جنسی، باکتری به طور ناخواسته به مجرای ادراری یا مثانه شما منتقل شده است، به احتمال زیاد با تخلیه ادرار، از مجاری ادراری خارج می شود. قبل از داشتن رابطه جنسی، از آبِ گرم برای شستشوی ناحیه تناسلی خود استفاده کنید.

4- آب فراوان بنوشید.

نوشیدن روزانه حداقل 6 تا 8 لیوان آب، با حفظ آبِ بدن، از رشد و تکثیر باکتری ها و در نهایت سیستیت جلوگیری می کند.

5- لباس زیر مناسب بپوشید.

لباس زیر نخی بپوشید و از پوشیدن لباس زیر و شلوارهای خیلی تنگ و چسبان خودداری کنید. با این کار، اندام تناسلی و پاها بیشتر در معرض هوا بوده و کمتر عرق می کنند. رطوبت زیاد محیطی مناسبی را برای رشد باکتری ها و به ویژه ای کلی(E. col) فراهم می کند. پس با پیشگیری از رطوبت زیاد در ناحیه تناسلی، از رشد باکتری ای کلی (E. col) نیز ممانعت کنید.

6- از استفاده ی بعضی محصولات بهداشتی زنانه خودداری کنید.

بسیاری از این محصولات، روی pH مجاری ادراری و مثانه تأثیر گذاشته و تعادل آن را بهم می زنند. در برخی زنان، استفاده از محصولات شیمیایی مانند خوشبو کننده ها، حساسیت ایجاد کرده و سبب بروز واکنش آلرژیک در آنها می شوند. اگر شما هم جزء این گروه از زنان هستید، بهتر است از این محصولات استفاده نکنید. خصوصاً اگر به سیستیت یا عفونت های مجاری ادرای مبتلا بوده اید.

• از دوش واژینال استفاده نکنید. دوش واژینال روشی برای شستشوی واژن بوده اما سبب بهم خوردن تعادل و بالانس طبیعی اسیدیته و باکتری های مفید در این ناحیه می شود.

همچنین باید PH واژن خود را برای جلوگیری از عفونت متعادل نگه دارید.

• از اسپری ها یا دئودرانت های بهداشتی در ناحیه تناسلی استفاده نکنید.

• از حمام حباب یا مواد معطر در وان خودداری کنید.

• در طول دوران قاعدگی خود، تامپون یا پد خود را مرتباً عوض کنید.


برای اطلاعات بیشتر در این باره مقالات زیر را نیز مطالعه کنید.

>>> اصول صحیح انتخاب و خرید تامپون <<<

>>> راهنمای خرید کاپ قاعدگی <<<

>>> خطرات و معایب استفاده از کاپ قاعدگی <<<


• اگر خشکی واژن دارید، برای روابط جنسی از روان کننده های (لوبریکانت) بر پایه آب استفاده کنید.

• از لوبریکانت یا لیزکننده های روغنی استفاده نکنید.

7- بهتر است آنتی بیوتیکی که برای درمان التهاب مثانه مصرف کرده اید، در دسترس باشد تا در صورت برگشت عفونت، استفاده کنید.

در برخی موارد، پس از درمانِ کامل التهاب مثانه ، پزشک برای شما آنتی بوتیکی تجویز می کند که اگر احساس کردید پس از رابطه جنسی مجدداً دچار عفونت شده اید، آنها را مصرف کنید. پس از رابطه جنسیِ مشکوک به ایجاد عفونت، تنها با خوردن یک نوبت (single dose) آنتی بیوتیک، از بروز التهاب مثانه جلوگیری کنید.

• گاهی اوقات، پزشک برای شما روزانه یک نوبت آنتی بیوتیک تجویز می کند.

• زمانی که متوجه علائم اولیه سیستیت شدید، اگر در همان روزهای اول بیماری به پزشک مراجعه کنید، ممکن است برای شما یک دوره سه روزه مصرف آنتی بیوتیک تجویز کند. لازم به ذکر است که مشورت کردن با پزشک خود درباره نحوه مصرف آنتی بیوتیک را فراموش نکنید.

8- مکمل های پروبیوتیک مصرف کنید.

مکمل های پروبیوتیک به حفظ تعادل و سلامت باکتریایی بدن شما کمک می کنند. بسیاری از نتایج پژوهش های اخیر نشان داده اند که پروبیوتیک ها می توانند برای افرادی که از مشکلات شدید مجاری ادراری رنج می برند، مفید باشد.

9- یبوست را درمان کنید.

یبوست می تواند در عفونت های مثانه خصوصاً در کودکان نقش داشته باشد. زیرا زمانی که فرد دچار یبوست می شود، نمی تواند مدفوع خود را به خوبی تخلیه کند. مدفوع در کولون (بخشی از روده بزرگ) تجمع یافته و سبب ایجاد فشار به مثانه می شود. در نهایت در عملکرد طبیعی آن، اختلال ایجاد می کند.


برای اطلاع از نحوه جلوگیری از ایجاد یبوست در نوزادان اینجا کلیک کنید.


• افزایش مقدار فیبر جذب شده توسط بدن شما، به ویژه از طریق دانه ها و سبزیجات، می تواند به روان شدن و سرعت دفع مواد از سیستمِ بدن کمک کند.

• نوشیدن آبِ فراوان نیز، به رفع یبوست و روان کردن شکم کمک می کند.

• همچنین تمرینات و ورزشِ منظم می تواند به بهبود عملکرد کولون و در نهایت رفع یبوست کمک کند.

3 درمان بیماری التهاب مثانه

از پیگیری مراقبت های پزشکی مطلع باشید.

1- با بروز علائم شدید، سریعاً به پزشک مراجعه کنید.

برخی علائم ممکن است نشانه ای از بیمارهای عفونت کلیه باشند. این علائم عبارتند از: درد در قسمت پشت، دردهای پهلو، تب و لرز، تهوع و استفراغ. اگر به عفونت کلیه مبتلا بودید احتمالاً پزشک برای شما آنتی بیوتیک تجویز می کند.

• اگر پس از مصرف آنتی بیوتیک دچار عوارضی نظیر اسهال و استفراغ، کهیر یا هر واکنش آلرژیک دیگر شدید، فوراً پزشک خود را در جریان قرار دهید.

• اگر لب ها یا زبانتان دچار ورم شده و یا در تنفس کردن خود اختلال ایجاد شده است، سریعاً با 115 تماس بگیرید.

2- اگر در کودکتان علائمی از UTI وجود داشت، فوراً به یک متخصص اطفال مراجعه کنید.

UTI، همان عفونت دستگاه ادراری است. اگر فکر می کنید فرزندتان به UTI مبتلا شده، سریعاً آن را نزد یک متخصص اطفال برده و برای درمان او اقدام کنید. چرا که خطرات و مشکلات عفونت های ادراری برای کودکان و نوجوانان بسیار جدی تر از بزرگسالان است.

3- ممکن است به سیستیت مبتلا شوید و یک دوره درمان را برای خود شروع کنید، اما پس از پایان دوره درمان، بهبودی کامل حاصل نشود و یا پس از مدتی، علائم سیستیت دوباره برگردند.

این حالت ممکن است زمانی اتفاق بیفتید که عفونت مثانه و التهاب آن، کاملاً برطرف نشده یا اینکه رشد و تکثیر باکتری ها به قدری بوده که عفونت را پخش کرده است. حالت دیگری که وجود دارد، آنتی بیوتیکی است که برای درمان مصرف کرده اید. احتمالا آنتی بیوتیک مصرف شده مناسب نبوده و باید آن را تعوض کنید.

• در این شرایط سریعاً، پزشک معالج خود را در جریانِ موضوع قرار دهید و همه ی سؤال های خود راجع به نحوه ی استفاده از آنتی بیوتیک را از او بپرسید.

4- به تغییرات علائم بیماری، توجه کنید.

اگر هنگام ادرار کردن، درد داشته و این درد برای چندین ساعت شما را اذیت می کند، یا اینکه به طور ناگهانی شدیدتر و بدتر می شود، بهتر است هرچه زودتر با پزشک خود تماس بگیرید.

• اگر ترشحات واژینال شما غیر طبیعی بوده یا در اندام تناسلی تان زخم یا جراحتی وجود دارد، حتماً با پزشک معالج خود در میان بگذارید. گاهی اوقات، عفونت های قارچی و عفونت های منتقله آمیزشی (STIs) با سیستیت و عفونت مثانه اشتباه گرفته می شوند. نوع درمان و طول دوره ی درمان عفونت های واژینال با التهاب مثانه و سیستیت متفاوت بوده و به همین دلیل باید تشخیص به درستی صورت گیرد و مشخص شود فرد به کدام یک از این عفونت ها مبتلاست.

4 درمان بیماری التهاب مثانه

5- حتماً در هنگام ادرار دقت کنید که در ادرارتان خونی مشاهده می شود یا خیر.

اگر متوجه خون در ادرارتان شدید، به این معنی است در کلیه های شما عفونت وجود دارد. البته در برخی موارد ممکن است سنگ کلیه داشته باشید. در این شرایط حتماً پزشک خود را مطلع کنید تا با انجام آزمایش های لازم، دلیل این امر را مشخص کرده و شما را درمان کند.

5 درمان بیماری التهاب مثانه

6- اگر در گذشته سیستیت یا عفونت مثانه داشته اید، این موضوع را حتماً با پزشک خود در میان بگذارید.

اگر سابقاً سیستیت، عفونت مثانه، عفونت کلیه، یا عفونت مجاری ادراری داشته اید، پزشک معالجتان را مطلع کنید. او برای شروع دوره درمان، باید از تمام این موارد آگاه باشد. زیرا در برخی موارد، ممکن است بیشتر، مستعدِ این عفونت ها باشید. در این شرایط شاید لازم باشد دکتر برای شما آنتی بیوتیک هایی تجویز کند که پس از دوره درمان، در دسترستان بوده و در صورت نیاز، لازم باشد از آنها استفاده کنید.

• به علاوه، ممکن است پزشک معالجِ شما بخواهد محرک ها و عواملی که سبب بروز و تکرار عفونت های مثانه و سیستیت می شوند را مشخص کند. تمام شرایط و عواملی که به نظر شما در بروز این عفونت ها دخیل بوده اند را برای او بازگو کنید. زیرا با این شرایط، او می تواند به شما در درمان بهتر و پیشگیری دائمی از ابتلا به این عفونت ها، کمک کند.

اگر چه این احتمال وجود دارد که مردان هم به عفونت های مثانه، سیستیت و عفونت مجاری ادراری دچار شوند، اما این احتمال کمتر از زنان است. در واقع زنان، 8 برابر بیشتر از مردان، مستعدِ ابتلا به بیماری التهاب مثانه هستند. با این حال، ممکن است گاهی اوقات، مردان نیز در معرض خطرات جدیِ این گونه عفونت ها قرار بگیرند. به هر حال، مراقب سلامتی خود باشید.

در پایان نیز می توانید با مراجعه به لینک زیر با “روش های درمان خانگی و گیاهی اپیدیدیمیت یا عفونت و التهاب بیضه” آشنا شوید.

>>> روش های درمان خانگی و گیاهی اپیدیدیمیت یا عفونت و التهاب بیضه <<<

🌟5-4-3-2-1🌟 به این مطلب چه امتیازی می‌دهید؟

hashie-fantricks دیدگاه نامه فن تریکس (کلیک کنید)

* وارد بحث شوید و دیدگاه هایتان را به اشتراک بگذارید.
* پس از تایید دیدگاه، ارسال پاسخ توسط دیگران، و یا ثبت دیدگاه جدید توسط سایر کاربران در مطالب مورد علاقه خود، ایمیل اطلاع رسانی دریافت کنید.
* با دریافت لایک از سایر کاربران دیدگاه خود را به جایگاه های بالاتر برسانید.
* با ثبت دیدگاه سازنده و مفید، نظر نویسنده مطلب را جهت پین کردن دیدگاهتان جلب کنید.
* تنها با آموزش و یادگیری می توان آینده را ساخت. پس اگر مطلب یا دیدگاه مفیدی در رابطه با این مقاله دارید، حتما در قسمت دیدگاه ها با دوستان خود در میان بگذارید.

hashie-fantricks-2 سلب مسئولیت! مقالات مربوط به بخش سلامتی، پزشکی، زیبایی، روانشناسی، تناسب اندام و ... تنها برای آموزش و افزایش اطلاعات کاربران فارسی زبان گرد آوری شده و صرفا جنبه اطلاع رسانی دارند و مسئولیت صحت توصیه های نقل شده در مطالب بر عهده تیم فن تریکس نمی باشد. اطلاعات بیشتر hashie-fantricks-2
منبع
wikihow




دیدگاه ها

اشتراک در اطلاعیه دیدگاه ها (کلیک کنید)
اطلاع از
guest
آدرس ایمیل شما نزد ما محفوظ بوده و منتشر نخواهد شد.
زنگوله را بزنید تا از تایید دیدگاه خود مطلع شوید.
0 دیدگاه
بازخوردهای درون خطی
مشاهده همه دیدگاه ها
دکمه بازگشت به بالا